içimde yokuşlar tırmanır nasırlı ayaklarım
neresine dokunsam bin ah düşer yüreğimden
bir dağ başında bulurum kendimi birden
ezilmiş çiğdemlerde yüzümü görür
kuru bir yaprak kırılganlığında sesimi duyarım
umudum solar genzime dolar ekşi kokusu
canımı yakar ezgisi kurumuş türküler
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
