Madem ki Gidiyorsun Şiiri - Mehmet Nacar

Hüzünlerle yaşadım pay almadım zamandan,
Kaç kişi el salladı bu virane limandan,
Mazimin ambarına gönlündeki geminden,

Bıraktığın güllerde ayrılık aynı çeşit,
Madem ki gidiyorsun limanımı yak da git.

Hayalimde anılar neşter vurur yarama,
Beyaz benekler bırak bahtımdaki karama.
Hicrana satma diye dualarım var ama,

Böyle bir ayrılığa dayanamaz her yiğit,
Kirpiklerin ıslanmış gözlerime bak da git.

Bir zamanlar gezerdik sahillerde el ele,
Sevdaya saray yapmaz yaralanmış amele.
İçimdeki cehennem inşasında temele,

Katacağın ayrılık kalbimde elmas lahit,
Hasretimin harcına gözyaşını dök de git.

Sabahsız gecelerde hayalimden gölgeni,
Eksiltmeden yaşayan bir serseri bil beni.
Ömre bedel saydığım sevgi dolu buseni,

Milyonlara çıkaran hayal ovam çok mümbit,
Gözyaşı yağmurunda şimşeğini çak da git.

Hayali pencerenden kaldırırsan tülleri,
Göreceksin gönlüne doldurduğum gülleri.
Mecnun bile kıskandı dolaştığım çölleri,

Sevdanın yollarında sen gazisin ben şehit,
Gönlümün tabutunu peşin sıra çek de git.