Madem ki insanım, cemalim nurdan
İnsana kıyanı sevemem asla
Bir beni ademim nefesim surdan
Kan ile doyanı, sevemem asla
-
Yol yordam ehline gerekmez tarif
Doğruyu yanlışı söylerse arif
Sen ki insan isen,olasın zarif
Yılanı çayanı, sevemem asla
-
Özün doğru olsun çıktığın yolda
Helalle donansın durduğun dulda
Nefis saklanır mı? parada pulda
Haramla doyanı,sevemem asla
-
İyi bak yüzüme kendini tanı
Hiç boşa geçirme,saati,anı
Sevgisidir yüce,kılan insanı
Kötüye kayanı,sevemem asla
-
Her kim göz dikerse alın terime
İsyanın ateşi, düşer serime
Dostum dostum derken,geçmiş yerime
Yalandan beyanı, sevemem asla
-
Sözü güzel amma vicdan firarda
Sade beş on değil,her gün zararda
Hileci,hurdacı her bir kararda
İnsanı soyanı,sevemem asla
-
Her şeyi kendince alıp satıyor
Birde sıkılmadan hava atıyor
Diller çırpındıkça yürek batıyor
Sözünden cayanı,sevemem asla
-
Güzel insan olan bağda çiçektir
En güzeli neyse,öyle gerçektir
Dostelinde güldür,yerde burçaktır
Pis koku yayanı,sevemem asla
Kayıt Tarihi : 1.9.2009 13:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)