Madem ki Bağlamışız Şiiri - Ulaş Başar G ...

Hasırlarda oturmuştuk o gün kumsalda,
Hem yağmurdan olur yağmur ormanları,
Hem de yağmuru çeker toplanınca bir çoğu.
Biz de böyle beslenmiştik bu coğrafyada,
Bulutla, ırmakla, yosunla, umutla
Ve çekmiştik hepsini üstümüze
Yıldızlı bir gecede.

Belli belirsiz adalar görünür baktığımızda denize,
Ada gibi görünürüz biz de bakıldığında oradan bize.
Bir bildiği vardır elbet palmiyelerin yine de,
Bilmezmiş gibi uzanırlar, ne büyük sanatçıdır onlar.

Bir sıradağ gibi durmuştuk yanyana arkadaşlarımızla,
Çekmiştik içimize mangrovları, kürek çekip sandallarda.
Bilir doğru yolu şapkalarımız, takip edelim uçanları,
Bilirdik biz de bilirdik ama çok mu dumanlıydı kafamız?

Küçük bir iz bile kalmamış, oturduğumuz kumsalda o zamanlar,
Şaşırdık mı? Yo hayır. Asıl şaşırtıcı olan, ısrarcı olmamızdı
İz kalmayacak bir yaşamda. Ama belki de,
Kalmasın diye, yaşadık kumsalda, ne heykel ne anıt ne anı taşı...

Şimdi yağsa da muson, silse de ufuk çizgisini,
Birleştirse de kıyı ile denizi,
Demir atışımız çıkacak ortaya, çekildiğinde sular,
Top oynacaklar çocuklar, bağlandığımız toprakta,
Ve yeniden gelecek sular, kaplayacak karaları onlar.
Sürecek bu böylece; ne zamana dek kimbilir...

Değişmez, tek bir şey yine de:
Gelse de gitse de sular,
Görünse de görünmese de demir atışımız,
Buradayız, halatı bağlamışız.
Çıkarırız istersek ama madem bağlamışız,
Buraya bağlamaya değecek şekilde yaşamalıyız...

28.08.2014, Cua Dai Caddesi, Hoi An, Vietnam

Gezgin, U.B. (2017). Eskisi Gibi Bir Ülke: Şiirler 2014-2017 ve Şarkılar 2008-2017 [A Country Like in the Past: Poems and Songs].