Madem ki Ademin İsmailisin.

Harama haram kat, yığılsın kerif
Allah aşınızı yavan düşürsün
Hakkı borç bilmeyen imansız herif
Kalbini bir saat, bir an düşürsün.

Kafasına akıl sokmayan baba
Korkudan yüzüne bakmayan baba
Oğlum deyip sahip çıkmayan baba
Ocağına Allah şivan düşürsün

El âlem başında püsküllü fessin
Eşin, çocukların, hayalin küssün
Yüreğinde tufan, kasırga essin
Yeli hanenizden civan düşürsün

Ömür üç gün, geçer oynaya güle
Aldın inkâr ettin, hak bile bile
Herkese bal versin arısı ile
Sana da çürük kovan düşürsün

Dedim ya! Ömür bu, iki üç günlük
Nedir bu aymazlık, nedir bu benlik
Herkese lalezar, gülistan, şenlik
Kızına Hırant’la İvan düşürsün

İçine kan dola, içe kanasın
Ateşsiz, alevsiz, közsüz yanasın
Ortaya çıkasın yuhalanasın
Sırtını yer öpen meydan düşürsün

Düşmesin elinden borç liste liste
Gözün kalsın; doğal, sade, haliste
Konuşmaya yeltenince mecliste
Sözün dinlenmeyen divan düşürsün