Madem ayrılalım son defa görüp
Sen beni burada köşede bırak
Gözlerim bakmasın geriye dönüp
İkimize bu köşe olsun son durak
İstanbul ağlasın yağan yağmurla
Üstümü yıkasın gelen her damla
Topraklar yarılsın beni aşkımla
İçine saklasın gömsün bu sokak
Bir daha güzelim gözüne bakmam
Dilimi yakarım gönlümü yakmam
Yeminler ederim sözümden çıkmam
Şahit ol İstanbul aç bana kucak
Giderken aşkını al,çal başına
Katarım seni ben bu gözyaşına
Görsemde çıkamam daha karşına
Kaçarım senden ben hep köşe bucak
Anlaşılır değil senin huyunda
Fırtına kopardın sevgi suyunda
Ben sana yenildim bak her oyunda
Sen aşkta ustasın ben kaldım çırak
Git sevdiğim senden istemem birşey
Ne kaşın çat bana ne başını ey
Beni tanımamaş hiç görmemiş say
Ben zaten kül oldum sana yanarak
Zaten benim aşkım rüya gibiydi
Dersin soranlara garip deliydi
Bir anda kaybolan hayal biriydi
Her güzel şey gibi sonu olacak
Bana göre değil dünya alemi
Ne aşıklar yazmış çizmiş kalemi
Kim bitirmiş burda derdi elemi
Zaten bu dünyada varmı kalacak
Kayıt Tarihi : 1.10.2010 20:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Gülsoy Göreleli](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/01/madem-ayrilalim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!