Madem Şiiri - Sinan Yolcu

Üzerime sinen bu yalnızlıkta ne?
Ölüyorum hergün bulup bir bahane
Peki şu karanlığın sihride ne
Çekiyor beni içine ben istemesemde

Boş boş bakıyorum duvarlara
Ve bazen kendimi çekiyorum hesaba
Gözyaşı döküyorum ara sıra
O uzun geceler boyunca

Haksızlık yapmak istemiyorum aslında
Ne kendime ne diğer insanlara
Benim zararım kendime biliyorum
Hani ağacı içindeki kurt kemirir ya

Yavaş yavaş duruluyorum sonra
Teslim oluyorum duygularıma
Güzel şeyler hayal edip
Sarılıp uyuyorum yastığıma

Belkide hiçbir zaman gelmeyecek o beklenen
Ümit bağladığım rüyalardanda vazgeçtim zaten
Alıştım kırılmaya ben
Olsun, öyle olsun madem...