Önceden eşyaya tam hakim iken,
Maddenin mahkumu, esiri insan.
Umurunda değil ne gül, ne diken,
Maddenin mahkumu, esiri insan.
Bugün ipek ister yarın da keten,
Ateş gibi bir nehr akıyordu
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Devamını Oku
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
İnsanlar Tanrıya değilde maddeye tapıyorlar her şey moda bunu da al onu alırsın
Yenisi çıktı bu sefer ona koş maddeyle mutluluk arayanlar bir yere kadar kendilerini
Oyalarlar sonuç elde bir şey yok keşke insanlar gerçeğin peşine düşseler dünya
O zaman gör nasıl değişirdi dünya dünya malına tapmaktır çok azları hariç bu
Yüzden dünya denmiştir değerli şiir için tebrikler selamlar saygılar sunarım
Şiirime zaman ayırdığınız için teşekkür ederim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta