Önceden eşyaya tam hakim iken,
Maddenin mahkumu, esiri insan.
Umurunda değil ne gül, ne diken,
Maddenin mahkumu, esiri insan.
Bugün ipek ister yarın da keten,
Uykusuz geceyi gündüze katan,
Sahip olmak için ömür tüketen,
Maddenin mahkumu, esiri insan.
Her yeniye; güzel diye, koşuyor,
Sanki, teknik nimet için yaşıyor,
İhtiyaç peşinde yorgun düşüyor,
Maddenin mahkumu, esiri insan.
Kayıt Tarihi : 25.8.2021 17:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yenisi çıktı bu sefer ona koş maddeyle mutluluk arayanlar bir yere kadar kendilerini
Oyalarlar sonuç elde bir şey yok keşke insanlar gerçeğin peşine düşseler dünya
O zaman gör nasıl değişirdi dünya dünya malına tapmaktır çok azları hariç bu
Yüzden dünya denmiştir değerli şiir için tebrikler selamlar saygılar sunarım
Şiirime zaman ayırdığınız için teşekkür ederim.
TÜM YORUMLAR (1)