Ev sahibim demişti, oraya girip çıkma,
Kadın, kız aile var, sakın odadan bakma...
Komşu ev kastedilir, bekârı hiç sevmezler,
Kefilim olmasaydı, selam dahi vermezler…
Çünkü şahsım bekârdır, yanlış anlaşılırmış,
Bunlar ki yerliymiş, dedikodu çıkarmış…
Yere bakan biriyim, rüyam bile rahmani,
Onlar da iyi bilir, sosyal hayatım dini...
Dinî bütün insana, neden akıllar ermez?
Her naneyi yiyenler, bekâra hiç güvenmez…
Maneviyat ve ahlak, bekâr da olamaz mı?
Bir kötülük düşünse, içinizde yaşar mı?
(2007)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 22.7.2012 17:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!