Televizyonum, uydum, çok kanalı seyreder,
Yükseklik iki metre, başın tavana değer…
Her yer tahta ve saman, tavanda hasır var,
Soba nasıl kurulsun, yangın tehlikesi var…
Sıkıntı içindeyim, köyde başka bir ev yok,
Evi bıraksam iş yok, gitsem gelsem araç yok…
Sosyal hayat hiç olmaz, hücre gibi bir evde,
Çeşitli icatlarla, ev eve dönüşmekte…
Bu dert büyük bir dert, amirlerim hiç bilmez,
Kimse evini vermez belki de hiç güvenmez…
(2007)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 22.7.2012 17:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!