.Madamın Konağı Şiiri - Caner Avcı

Kaybolası şu günlere çakılı zerzavat yüklü halimle
Şehrin sokaklarının kaldırımlarını boşu boşuna turluyorum
Kediler gülüyor bana,başı boş dolaşan, itlerden çok
Bir tek yıkılmaya yüz tutmuş eski konak kucak açıyor.
Hiç evlenmemiş madam yaşadı seksenine kadar
Bir de köpeği,oda acından öldü.

Madamın konağı, yalnız benim gibi
Onunda dili yok benim gibi, ama iyi sohbet ederiz.
O kimsecikleri beklemez zaten,ben hiç kimseyi
Gecenin en çekilmez saatlerinde yalnızlığımıza
Dayanamaz ağlarız.

Gramofon çalardı eskiden konakta
Sesi gelirdi uzaklara
Dans ederlerdi
Ta çocukluğumda uzaktan dinlerdim seslerini
Şimdi mesken tutmuşum.
Sesler kulağım da,özlemler yüreğim de
Müptelayım gecelere
Madamın konağına
O olmasa ne yapardım...
Ben olmasam o ne yapardı.