Madam Destina'ya Sevgiler Aşkı Hayat Diy ...

Ey çiçeklerin dağ yamaçlarında açan akşam efkarları
Şarabımın beyazı, kırmızısı
Madam Destina’da gitti ya bu dünyadan
İstanbul ve ben öksüz kaldık.
Bir de Sezen’in şarkılarında yaşadık.

Sadece avuntuların yetiyor gönül yarama
Aşk, Destina’da yalnızlığıma ekilen tohumdu
Hasadı hiç bitmeyecek.

Kurtuluş’un sokaklarında seksen yedi yıllık hayat gizli,
Beşiktaş’ın yokuşlarında, Beyoğlu’nda benim aşklarım.
Gizli parklarında kuytularda seviştiğim,
Yıldız Parkı, Ortaköy ve benim hülyalarım.

Aşkı, Ceneviz Kalesi’nde haykırdım
İki suyun kesiştiği yerde,
Önce içtim Destina’nın meyhanesi’nde
Sonra rüzgara vurdum kendimi
Sarıyer’in sırtından Fener’e doğru

Aradığım aşk mıydı, aşkın kendisi mi bilmiyorum.
Aşkı, hancer-i diyarında yemek güzel miydi?
Yoksa bir dilberin gözlerinde kaybolmak mı?

Aşk ey aşk İstanbul kadar kostak,
Şairler kadar tutkulu,
Nağmeler gibi ezgi dolusun.
Destina’da benimle buluşur,
Kadehlerimde kaybolursun.

Güle güle Madam Destina,
Gittiğin yerlere selam söyle,
Geleceğim bir gün yanına elbette
Geldiğimi duyarsan,
Çilingir soframı hazır et.

Aşk, ölüm ve raks
Aşk, hayat ve ben
Gideceğim bir gün bu dünyadan
Mezarıma gelirseniz
Selamlarım aşkla sizi elbet…

30 Haziran 2006 (Cuma, 22:00)