Tek taş bir yüzüğün pırlantası gibiydi
göğsüme iliştirdiğin madalyan
pırıltılar sunan
yeknesak herdem yenilip kendime
yine dolaşıp mısralarında
demlenip döküldüm eteğine
şehrin yoksul ışıkları
haylaz serpantinler serperken evlerin camlarına
eğlenceden dönmüş bir gecenin
güz sancısı gibi olurdum
in ve cinin bile top oynamadığı sokaklardayken
sen efkarlı bir yol olurdun kendine
sarhoş figürler çizerek yalpalayarak
ben akar kalırdım ardından
bir ışık hüzmesi bir mücrim gölge
köşe başlarını tutardı
ömürlük saatlerin yürek hırsızı
bu sızı bu dinmeyen sızı var ya
yıllar yıllar öncesi göğsümü yırtarak taktığın
kadim bir geçmişin madalyasıdır
biçare mevsimlerin solan renkleridir
solan renkleridir sarışınlığım
şimdi ürkek bir kuş gibi
çırpınıp duruyorken içimde aşkın
üzülme salacağım özgürlüğüne
Yüksel Nimet Apel
20/Eylül/2016/Salı/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 20.9.2016 13:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
futbol topu değil
zannedersem,
namludan çıkan
top, TOP ATIYOR
denmeliydi
KALEME SAĞLIK
şiiri okurken su gibi takıntısız pürüzsüz
satır geçişleri mükemmel
finişe yaklaştıkca heyecanı artıran
bir paylaşım olmuş kutlarım şair yüreğini
...........................
TÜM YORUMLAR (4)