Madalya Şiiri - Dağlar Özügüç

Geçen zamanı hiç iyi kullanamadım
Gündüzlere sığmayan efkarlarım oldu
Yaşanan bir vefasızlık uğruna
Gecelerimin umutlarını da yok ettim
Sonuçta beni samimiyetsiz sevdalar yordu
Kaltak gecelere yenik düştüm
Kavruk efkarlarım kendi dumanında boğuldu
İşte bu fırtına mahşerinde
Hüznü tam tanımlamak kederim oldu

Geçmişin çilesi ile uğraşmak boşa
Çile geleceğin mayasında da vardır
Çekilen acılardan ders çıkartılınca
Zor zamanlar güçlü karakterler yaratır
Kolay zamanlar da küf mantarları misali
Zayıf sürgünleri ortaya çıkartır
Hayata işte böyle bakarsan eğer
İstikbal gibi ortada görünenler
Çoğu zaman mazi bile olamazlar

Güçlü hafıza da bir şey değilmiş
Biraz duyarsız olmak lazımmış
Yaşarken bir çok şey güzel gelmişti
Hatırladıklarım şimdi bana ceza oldu
Her gelen bir yanımdan vurdu
Yaşadığım güzel günler unutuldu
Vefasızlıklar ise bu gün gibi aklımda
Hayattan aldığım onarılmaz yaralar
Bu gün benim madalyalarım oldu