Maceranın delirttiği ufuk Şiiri - Hülya ...

Çıglıkların bittigi,
Yıldızların dans ettigi,
Ferah bir denizde yüzen gemi gibi,
Bu satırları yazan kalemim degil sanki,
Bu anlamsız anı anlamlı kılabilmek isteyen
Yüregim karalıyor bir şiir sanki,
Ne oldugunu anlayamayan yogunlugunu
Çözemedim gitti..

Her ne kadar boş dursamda aldırma sevgilim,
Senle dolu seninim sanki,
Geçenin bilmem kaçı
Sensizligin oldu içimde sançı,
Sana yazıyorum bu satırları,
Seni anımsatıyor bu geçenin ıssızlıgı,
Sakin yıldızları yaklaştıran sema,
Büyüyor bu geçe kutup yıldızı,
Hep var olmanın çabası içinde ay ışıgı,
Ben göklerde seni gezerkensen uyuyorsun tatlı tatlı,
Uyutmuyor bu saklı kalmış sancı,

Sevgilim sen gördünmü,
Duvarın köşesinde düşleri sarkan cocugu,
Hep kuytulara çekilip susan,
Bütün acılara dayanamayan küçük yüregi,
Aydınlıga kaçamak çabası içinde,
Ama ne yazıkki yine karanlık gölgelerde,
Söyle sevgilim sen gördünmü bu parçalanmış yüregi..

Şimdi ise gözlerimde kırk-ikindi yagmurları,
Yagar durmadan yanaklarıma,
Anlamını hep baglıyorum anlamsızlıklara,
İnceliklerin git gide daralıp koptugu dünyam,
Güneşle batmışdı sanki,
Kendi hayatıma tanıklık etmenin buruklugu içnde..

Hep bir şeyler bir şeyleri aramak peşinde,
Aranılan şeyler içinde ney yok bilirmisin sevgilim,
,Benim dogallıgımı yaratan kültürüm yüregim,
Beni ise ayakta tutan sensin sevgilim,
Her zamanki gibi bir şiir biter,digeri başlar,
Ama sonuçlar neden kördügüm içinde bilirmisin sevgilim..

Ve günün ışıkları türkü çagırır bana,
Geçenin kadifemsi ışıkları yok olmuş,
Gök gözlerim renginde ışıldıyor bana
Yeni dogan güneş günaydın diyor hem sana hem bana,
Şimdi neyi anımsıyorum biliyormusun sevgilim,
Seninle birlikte yagan yagmurların sonunda pencereden süzülen renkli ışıkları,
Bu sabah aynı ışıklar aydınlatmıyor ısıtmıyor heryanımı,

Islak nemli penceremden,
Uzatıyorum baharın gür saçlarına ellerimi
Bütün bu olanlar yine sensizligin bir gününde,
Git sor taa ki maceranın delirttiği ufka sor sevgilim,
Hülyalar neden yok oldu diye…