Damlası kevsere denk bu baldıran zehrinden
İçenler ah eder, içmeyense bin pişman
Derler ki vaktiyle bundan içen bir derviş
Sahraya kıpkızıl bir gül vermiş
Muradını dervişin yüreğinden alan gül
Vakt-i seherde ağlar yaş dökermiş
Mecnun’u Leyla’ya zebun eden dert de
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta