Damlası kevsere denk bu baldıran zehrinden
İçenler ah eder, içmeyense bin pişman
Derler ki vaktiyle bundan içen bir derviş
Sahraya kıpkızıl bir gül vermiş
Muradını dervişin yüreğinden alan gül
Vakt-i seherde ağlar yaş dökermiş
Mecnun’u Leyla’ya zebun eden dert de
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
