Macahelin Maceracıları Şiiri - Yorumlar

Ahmet Özdoğan
22

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Temmuzda Eprati vadisinde sisli puslu alaca bir akşam üstüydü dikenli kaygan yosunlarla örtülü patikada yürürken Halit çavuş Ekrem usta önümde ha gayret diyorlardı biraz gayret taştan taşa atlarken Ekrem usta çağırdı aha bir tane bir tane daha diye balıklar ışıl ışıl zıplıyordu çakılların üstünde derken karanlığa doğru yol alırken dere bulanık dağ bulanık gök bulanıktı. Gecenin kör karanlığında ormanın derinliklerine doğru yürüyorduk önümüzde patika gözümüzden ışık tepemizden gök kayıp gidiyordu derenin kıyısından atlayabilirdik iki adımla öte kıyıya ama dere gürül gürüldü kudurmuşcasına ve bilinçsizce dalıyorduk her bir yana. kaybolduğumuz anlardı haykırıyorduk umutsuzca yankımız karşı dağdan çarparken yüzümüze bilmeden bir uçurumun kıyısındaydık birkaç adım atsak uçurumu boylayacaktık elimizi uzatsak yakalayacaktık aha dağ aha yol aha gökyüzü. usta bir o yana, çavuş bir bu yana dalarken dedim ki; çoban ateşi yakalım durun hele sabaha dek duralım böyle bulunur bir çare içimiz ürperir titrer ayı, kurt, çakal ormanın sahipleri gelir uzaktan tırmalayan sesleri daha tepecek horonlarımız dinleyecek tulum havalarımız daha yiyecek malahtomuz, lobiyamız gezecek dağlarımız yaylalarımız varken böyle mi bitecekti hayalimiz böyle mi bitecekti yolumuz böylemi. nihayet karşı yamaçtaki şoseden bir ışık yardı kör karanlığı umut gülleri açtı orman gülleri arasında Macahelin dağını aşamadın mı? dizlerinde derman yok koşamadın mı? yaylasının balına, kaymağına doyamadın mı? derim ki; çıkma balık avına! düşme elin diline, yaban diyarına... Doğa tutkunlarına selam olsun Temmuz 2009 Camili-Borçka

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta