Her şey... iyi olabilirdi,
Birbirimize hiç denk gelmeseydik şayet...
Senki beyaza bürünmüş halinle, bir maça kızı,
Ben ise sokaklarında gezinen, bir sinek valesi..
Hayatımız iki zıt kutbu temsil etmekte,
Sen kendi avlundaki laleler ile bakarken güneşe,
Ben her gece yaşamanın verdiği ızdırabı yaşıyorum...
Ki Yaşamak! bu kadar zor olmamalıydı,
Sen... herşeyin varken yalnız, ben ise kalabalıklar içinde yalnız..
Gülümse güneşe yeni bir gün daha,
Endişelenme! bende artık üzülmüyorum...
Alıştım belkide bilmiyorum,
Sana ne demiştim hatırlıyor musun?
Burdaki kuşlar bile sessizleşti , sanki! yaşamanın yasını onlarda tutuyor ve terk ediyorlar bu şehri...
Psigareşh WolfrusoKayıt Tarihi : 26.12.2025 19:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!