Bir anda olurdu bana gelişin,
Çok önemsediğin sorular kucağında
Ama öyle kendi kendinleydin ki;
Yanıtlarımı dinlemeye sabredemezdin
Yine dönerdin kestane kabuğuna
Bir de bana kızardın
Ve hep yalan söylerdin.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta