Mabetlerin ihtişamı adına...
Sensizlikmiş en zehirli çiçek.,
birde;
büyümeden soldurdun mu goncanı,
boynu bükük kalışımmış senden yana.
Çilek kokularıymış koynundaki,
dilindeki, sanki ab'ı hayat...
Uçuştukça kahpe fikirler,
teğet geçermiş yüreğinin mangasından.
ve hep lanet edermiş,
böylesi sevdiği için.
Varıp gel...
Gitmekten ne çıkar!
Ölmek, zülüflerim gölge ederken sana;
durdurun dünyayı; inecek var...
Masallardaki aşkı bulmuş biri!
Kayıt Tarihi : 28.12.2006 19:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!