Mabet Şiiri - Sami Sefer Coşkun

Gökten bir taş kaydı, birden düştü suya,
Bakan gözler kamaştı, koştular atlı ve yaya.
Bir kitabe ki üzerinde yazılı mülkün seciyesi,
Kazanmasını bilmektir, kişinin mefkûresi.

Sen, kısrağımı doyuran şu geniş otlak,
Sen, Mehmet’imin beklediği bu kutsal toprak,
Sen, al bayrağımı koklayan deli rüzgâr,
Aşkların en güzeli, bu vatanı sevip ölmektir.

Ömründe gülmedin bir kerecik bile,
Rahat yüzü görmezsin bin senedir, niye?
Üzerinde yağsa yağmur, esse kasırga bile,
Kefensiz toprağına düşmek ne güzel şey!

Türklüğüm, inancım, bir bütün bende,
Sana yan bakan göz, sürünsün yerde.
Ecdadımın gömülü olduğu her belde,
Seccademi serdiğim mabedimdir benim.
*Bu şiir, 1973 yılında MHP’nin kurucusu büyük devlet adamı bilge insan Alparslan Türkeş’ e, o yılki seçimler dolayısıyla tarafımdan sunulmuş ve Türkeş şahsıma, bu şiiri üç sefer tekrar tekrar okutmuştur.
Sami Sefer Coşkun