Mabet Şiiri - Cenk Ulupınar

Kaldır matemini, yırt kalbinden.
Ben hala o seninle,
sözleştiğim yerdeyim.

Sil içkili dudaklarını.
Topla o,
bin bir pare top atışına
değer saçlarını.
O çok sevdiğim tokayı tak.
Ben hiç bitirmedim dualarda aşkını ,
Silmedim gözlerimdeki,
canıma can bakışları.
Sen de bana öyle bak.

Olur da bir gün tesadüf eder,
birisi geçer durağından...
Hatırlatır belki sana
ömür veren kokumu .
Belki bir nedamet yakalar dudaklarından.
Bir merhametle anarsın,
benim diye sakındığın dokumu.

Bil ki benimle özleştiğin yerdeyim.
Hiç ayrılmadım sevgili,
Ben hala o seninle,
sözleştiğim yerdeyim.

Artçı depremlere düşerse ruhun.
Sıkılırsan, üzülürsen günün birinde.
Bir yumru gelir de yerleşir boğazına,
bir el, bir yürek, bir nefes ararsan.
Olur da et yiyiciler sarar etrafını,
tavafa meyleder gam tüccarları.
Korkma,
sakınma
ve saklanma...

Aranmana mecal yok, adresim aynı.
Bıraktığın mabetteyim.
Ben hala o seninle,
sözleştiğim yerdeyim...