Mabedlerin İhtişamı Şiiri - Tâlân Ayşe Kayı

Mabedlerin ihtişamı adına...
Sensizlikmiş en zehirli çiçek.,
Birde,
Büyümeden soldurdun mu goncanı,
Boynu bükük kalışımmış senden yana.

Çilek kokularıymış koynundaki,
Dilindeki, sanki abı hayat...

Uçuştukça kahpe fikirler,
Teğet geçermiş yüreğinin mangasından...
Ve hep lanet edermiş,
Böylesi sevdiği için.

Varıp gel...
Gitmekten ne çıkar!
Ölmek, zülüflerim gölge ederken sana;
Durdurun dünyayı; inecek var;
Masallardaki aşkı bulmuş biri!
Gökten üç elma düşmüş...
Biri sevene
Biri sevilene,
Biride aşkı bilmeyene!