Mabedim Vitrin Değil Ki Göresin

Hakkımda hiçbir şey düşünmedim,
Yürüdüğüm yolda izimi belli etmedim,
Ve ben seni çok seviyorum.

Aklımdasın,susuyorum.
Gönlümdesin,susuyorum.
Gün geçtikçe çoğalıyorsun,
Aklım ve gönlümle susuyorum.

Biliyor musun?
Geceler neden karanlıktır insana?
Ya da geceler neden hüznün yoldaşıdır?
Çünkü ben geceleri uyuyamıyorum.
Çünkü ben uyanınca gözlerimi açıyorum ve seni arıyorum.
Arıyorum ve bulamıyorum.
Neden miymiş ?
Çünkü gece seni aramamın 24 saati,
Çünkü gece seni bulamamanın yorgunluğu,
Ve neden mi geceleri uyuyamam?
Gözlerim kapanır ama gönlüm neden mi uyumaz?
Çünkü insan çok yorulunca uyuyamazmış,
Gönül de öyle.
Yorulan gönlüm mabedim oluyor.
Haberin yok ölüyorum,
Ama vitrin muhabbeti işte…