Mabed Şiiri - Hacer Esma Yüksel

Adımını atınca sarar bir gizli büyü
Dokunurken omzuna zümrüdü anka tüyü

Asırlık duvarların sanma ki dili laldir
Lügata gerek duymaz onların dili haldir

İçine yönelirken kesilir binler heves
Sarar tüm benliğini ipeksi latif nefes

Nice civanlar bulmuş burda illete şifa
Etmeden dertlerini Hak'tan gayrıya ifşa

Nice hatun kişiler,sübyanlar, efendiler
Bu huzur iklimine koşa koşa geldiler

Sardı onları burda manadan yansıyanlar
Özlerini bulurken gözden çıkarılanlar

Hak'tan alıp şifayı halka veren o erler
Onlar ki namlarına tabip efendi derler

Onlar ki karaltıda parıltıyı buldular
Onlar ki naçarları Hak eliyle yuğdular

Suyun billuruna katıp musikinin ruhunu
Şad ettiler ademin o meyus güruhunu

Yüzyıllar geçmiş lakin orda hala bir ruh var
Hala orda naçara kucak açan bin ruh var

Sen hiç şaşma gelip de oturunca taşına
Simsiyah benliğinin bembeyaz oluşuna

Zira orda şevkatin kucaklayan bağrı var
Orda ta ötelerden bugünlere çağrı var