Maalmemnuniye Şiiri - Bülent Öntaş

Ne gezgin bir ruhum var, ne güne dair güzel sözüm
Amâ gözlerim kapandı kapanacak
Hayli zamandır dokunmadı ellerim çiçeğe böceğe
Uçsuz bucaksız bir denize baksam göz ucuyla
kurumuş akarsuyun küseceğinden korkarım
Güne geç doğan güneşe sevdalansam ay beni kollar zifirde...

Umarsız yalnızlık senfonisi nerede
sorgusuz sualsız sıyrılmak istiyorum kara günden...
Nerede bir kalabalık görsem, daracık bir sokağa saparım
Ne azgın bir suçum var, ne kimse de göçüm
Kırık bir aynada seyre dalarım maalmemnuniye, kendimden gayrı
Göz göze geldiğimsin
göz kapaklarımın ağırlığında uykuya dalan dört duvar gibi...

Manasız günün kakofonisi
sus da sevgili söylesin söyleyeceğini
hesapsız kitapsız günlerim gibi
sakınıyorum senden...

Bülent Öntaş,17.04.2025 - İstanbul

- maalmemnuniye: severek, isteyerek, memnuniyetle