Maalesef Şiiri - Serdar Özmilli

Geçti ömrüm, tek bir çivi çakamadım.
Rüzgâr esti, mumlarımı yakamadım.
Tezgâhımda dokuduğum kumaşları
Heba ettim, değeriyle satamadım.

Boşa gitti nice emek, alın teri.
Bilinmiyor iyilerin kıymetleri.
Bölüşürken cümle âlem nimetleri
Hak ettiğim meyveleri tadamadım.

Ümitlerim vardı halka, yurda dair;
Kayboldular geçen yıllar gibi bir bir.
Ben, sen, o, biz; sanki herkes birer vampir,
Kansız rıza sofrasını kuramadım.

Rüşvet, talan; yüzde riya, dilde yalan;
Bunlar işte maalesef aranılan.
Suçlu herkes ve pazardır kirli olan;
Çok aradım, temiz bir yer bulamadım.

Tembeller ve sahtekârlar hep baş tacı.
Yiğitliğin yenilgisi büyük acı.
Hepimizi kurtaracak bir ilacı,
Âciz kaldım, becerip de karamadım.

Gücüm bitti, bir başka el bekliyorum.
Bunaldıkça bir başka yer istiyorum.
Ticaretten vazgeçerek gidiyorum;
Götürecek kervancıya çatamadım.