Sonbaharın ilk yağmuru bu düşen
Dünya sarıya boyanmadan hemen önce
Bir mal-i hülya koltuğunda taşıdığı
Ne mandalina ağacının vardır haberi
Ne de budur olacakların en beteri
Sabahın seherinde yağan bu yağmur
Yeni bir başlangıcın geç kalmış satır başları gibi
Steril duygularla beklediğim köşe başlarını kim bilir?
Bağışıklığımı düşüren davranışlarım ya salgın zamanları?
Yağmur! Sabah yağmurum!
Kaderimi ben yazmıyorum
Tevekküle sığınmışım
İnsanlar var etiketleri kendilerinden gösterişli
Yollarımız var kesişmeye elverişli
Yeminler yeminlere eklenir
İnanılası değil
Dürüst ama korkak adamlar var
Adı anılası değil
Coğrafya kaderdir diyorlar ya ısrarla hani
Mevzu, dağların denize uzanmadığı bir coğrafyada geçiyor
Genleri nemli coğrafyaların çürümüşlüğünü barındıran bu adam
Sanki kaderini kendi mi yazıyor?
Çamuru kupkuru topraktan güzel kız
Söylesene hangi mezarcı kendi mezarını kazıyor?
Sabah yağmurum,
Bazen nafiz bir münacaat
Baş döndüren sadelik
Bırakmaz ki yakamı
Fehmimde bu delilik
Bu yağmur bulutla müzakere
Rüyada ağladığımı
Hiç unutmam bir kere
Seni seviyordum ve ayrılmalıydık.
Ayrıldık ve seni seviyorum.
Ama sana son bir kez söylemeliydim
Kaderimi yazamam ki kaderimizi ben yazayım.
Buna razı olmalıydık.
Kayıt Tarihi : 24.6.2022 23:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
