1925 yılında İstanbul Şile’de doğdu. İstanbul Haydarpaşa Lisesi’ni yarıda bırakarak yaşama atıldı. Öğrenimini daha sonra tamamladı ve memurluğa başladı. Ankara'da Sümerbank'ta, Bilgi Yayınevi’nde ve Türk Tarih Kurumu Basımevi'nde çalıştı. Ankara Televizyonu’nda edebiyat içerikli programlar hazırladı, edebiyatçıları tanıttı. Yücel, Türk Dili, Aktüalite dergilerinde şiir ve yazılar yazdı, gazete yazarlığı yaptı. 18 Aralık 1988’de yaşamını yitirdi. Anısına, Kuşadası Eğitim ve Geliştirme Vakfı KEGEV her yıl geleneksel olarak 'M. Sunullah Arısoy Şii ...
varıp anıtına
saygı duranlar,
bilirsin sencil değil.
överek yitirdiler seni.
biçimsel sınırlamalarla
tutsak,
Uludağ'a çıktım
Üşüdüm.
Demek güneşe yakın olmak, üşümeye engel değil?
Nasıl bildim ama...
Dışarda yağmur yağıyor
Herkesler ıslanıyor
Bir gölge gibi peşimdesin;
İşimdesin, gücümdesin,
Geceleri
Düşümdesin
Yoluna kul köle olduğum;
Canım kurban,
Yorgun bir yolcu
Güneye doğru
Güz güneşi altında
Biraz eskimiş
Kimi yeri unutulmuş
Hüzünlü bir şarkı gibi
Her doğan gün ne getirir,
Bir yenisini mi hüznün?
Bilemezsin.
Gök, mavidir, güzeldir,
Gün ışıklı işveli…
Yüreciğin oynar yerinden,
Hiç gitmemiştim, yıllar var Eyüp’e
Dedemin, bilmediğim mezarı Eyüp’tedir
Amcam Eyüp’te oturur
Gökte yıldızlar kırpışır, de ki üşür
Ceylan yüreğim benim, hop eder durur
Avcıdan değil benim korktuğum, deliden
Yol ortası can gülleri öpüşür
Sabahı etmek zor
Bitmiyor ki bu geceler;
Çocukların bünyesi içindir, anladım
Vaktin sıkıcı uzunluğu.
Ya biz, bu uzun vakt-içinde
Karanlığında gecelerin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!