M.s.l Şiiri - Kusey Tangüler

m.s.l

Bu kadarı fazlaydı;

Yaralı gözlerini gece sanıyordu.

Başında yıldız arayıp, rüzgarı dinliyor,

körlüğünü geçiştirmeye

omzunda yarasa taşıyordu.

Işığı yitirdiğinde

yarasına tükürüyordu yarasa.

bari yarasa

Bu kadarı da fazlaydı;

Okuduğu her kitabı sır sayıyor,

çiğneyip yutmadan anlamıyordu.

Yılan yumurtası kahvaltısı,

beslediği kedinin kuyruğu diş fırçası.

İşler iyi açıkçası

Bu kadarı olamazdı;

Her kilidi açan dili,

her mevsim rengi değişen saçları vardı.

Talmud`un sağırlar için yazılmışını

ezberinden okurdu.

Amid ilinde pire yetiştirdiği

piramidi vardı.

kapısı çok dardı

Bu kadarı da olamazdı;

Güldüğü zaman, güller kararır,

tüm mağara kapıları

örümceklerce ağlanırdı.

Kaf dağında kış uykusuna yatar,

semurga ayna tutardı.

Yılan soyundan geldiği

rivayet edilince `yalan` diyerek ağlardı.

Derisini yüzdürüp bir vakit,

mum/yalattığı, dilden dile dilleşiyordu.

dile şimdi ne dilersen

Bu kadarı da olacaktı:

Bir görevi olduğunu biliyor,

`S `harfini,`L `diye okuduğundan

kendini milyoner sanıyordu.

Dün, yaya gelmişti dünyaya,

-erdik masalın sonuna-

Yalnızca tek geçit biliyordu tılsımlı,

Gitse bir daha dönemeyecekti.

Kusey tangüler