Ama -M-
Hiç dokunmadım.
Az kalmış
Bir çocuk sesinden
Daha ince
Ve daha korkaktı
Ellerim.
(O adamların...)
Bana -M-
Sakın
Onlardan
Bahsetme.
Biliyor musun?
Yaşıyorum.
Demekki aşk
Bu kadar...
Yazık -M-
Yüzümü bembeyaz
Örten
O ellerinle mi?
İçimi...
Yazık -M-
O adamlara
O ellerinle mi?
(Gözümde
Düş izi
Gece
-M-
Dudakların.
Diş izi...)
Yazık!
Yazık -M-
Belki bir gün
Hiç aklımdan çıkmayan
O ilk gülüşün için.
İçimden
Yine gel
Derim.
Ben...
Sakın!
Gel
-M-
Önder KaradenizKayıt Tarihi : 23.11.2008 00:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Önder Karadeniz](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/23/m-ile-konusmalar-vii.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!