M ile Konuşmalar VI Şiiri - Önder Karadeniz

-M-
Biliyor musun?
Asıl bu
Yalan.
Bin yıldır inandığım
Adın...

-M- ile başlayan
Dünya.

Bir ölümün beyazında
Su ile ateş arası.
Sana...
Kim dokundu -M-?

Hayır.

Acımı bırak.

Beni bırak.

Bırak -M-
Ellerim zaten...
Ölüydü benim.
O adamların sözleri
Seni hiç mi? ..
Demek ki -M-
Aşk buymuş
Başka adamlara akan
Gözyaşım.

Demek ki -M-
Suyu tutan gözlerinin ucunda
Artık
Bitmesi gereken
Bir duaymış
-Hangi avluda söylense
Bir adam ölür-
Gözlerim.

Ben
Çok iyi bilirim.
Yeşili
Biliyor musun?
-M-
Cenazelerin ortasında
Bir çocuk kadar yapayalnız
Düşen bir yaprağın nefesi...

Az da olsa -M-
Çok seviyorum.

Seni...