M İle Konuşmalar II Şiiri - Önder Karadeniz

Yatmadan önce
-M-
Yüzümü ört
Benim.
Bembeyaz...
(Aşk buymuş)
Gecenin ortasına düşmüş diye
Ellerimin arasında tuttuğum
Sımsıkı
-M-
Sımsıkı.

Yoksa kalır mıyım?
Böyle
Bulanık camların arkasında
Parmağımla o tek harf
Ölümüne soğuk
Paramparçayım
-M-
Bana dokunma
Bir daha...

Böyleyim
Biliyorsun
Ben.
Gözlerimi kanatırcasına
Düş kurarım
-M-
Çok yoruldum.
Üzerimde bir şeyler yürüyor
Sorma
Bir ağlamak geldi. Çok
İçimden.

Neden -M-?
Sessiz kalıyorum
Gidişine
Biliyor musun?
Aşk buymuş
-M-
Buymuş.
Ama neden -M-?
Ölüyorum.

Sorma
Cevabı yok hiç bir şeyin
Benim...
Sorma -M-
Boşver.
Hiç bir şeyim yok benim.