Bana gereken bir harfti sadece.
O harf olsaydı eğer,
Baştan çıkarıp dünyayı,
Canına okuyacaktık düzenin...
Hep acılara mı ağlanır bu dünyada.
Mutluluğun ifadesi sadece gülmek mi.
Yaş dökerim uzaktan mutluluğuna.
Söylesene, bunun adı sevmek mi...
Senden önce duraklarım oldu.
Hepsi bir özür borçlu sana.
Hatalarımı da getirdim yanımda.
Kimseler sormadan beni sen yargıla...
Ne zaman umrumda olduki yargıçlar.
Bir tek sana izin var bu sokakta.
Benden alacaklı kaldı sevmeler.
Kalmasın bu duygum da kursakta...
Kayıt Tarihi : 9.5.2017 02:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emin Alsancak](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/09/m-harfi-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!