Güneş odaya mı doğdu, yoksa güldün mü demin?
Gülersin elbet, güneşi hasetinden çatlatmaya...
Gülüşünle müjdelenmiş gibi geldi cennetim.
Gülüşün ki, kafi geldi aklımı durdurmaya.
-Sen hep gül böyle-
Şehre insin en münzevi sevinçlerim,
Dağa çıksın kederlerin, dilimden kurtulmaya.
Gül ki bana temelli bulaşsın deliliğin,
Gül sevdiğim, gülmek de sevmek gibi bedava!
Kayıt Tarihi : 30.8.2024 21:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
TRT röportajına müteakiben:)
Yüzü gülesice..
Emeğine yüreğine sağlık şairem.
Selâm saygı ve muhabbetle
Bu Nahif yorumla yüzümüz Güldü nitekim:)
Teşekkürler Ahde Vefa siz de öyle gönülden gülesiniz Inşallah :)
TÜM YORUMLAR (3)