M e R a K Şiiri - Yorumlar

Bu tezadı , bu paradoksu çocukluk yıllarımda yerel (yöresel) bir atasözünde duyunca çarpılmıştım

-Gök ağlarsa, yer güler...

Düşman ve düşman nedir duygusu..

Savunulası değerler sistemi ve bu değerler sistemini besleyen itici duygu....sosyolojinin ve psikolojinin irdeledikçe helezonunda bir saman çöpü gibi savrulduğu bir temel durum diyorum bu konu hakkında şimdi kendi kendime...

evet her ''ben'' esasında üç aşağı beş yukarı ''savunulası değerler sistemi ve bu değerler sistemini besleyen itici duygunun'' ne olduğu konusunda evrensel ve değişmez kuralları yakalama çabasını göstermiştir sanıyorum ömrü hayatında en az bir kez...

Bu çaba var olduğu için mi zamanla bir topluluğa mensubiyet ve aidiyet duygusuna kapılırız..yoksa bir topluluk bizi etkilediği için mi onların yaşanmaya değer hayat modeline kendimizi bırakırız..

Bu soruyu yerinde bırakarak şiirdeki düşmanlar duygusuna , kavramına yani ötekiler tanımına dönelim...

şiirdeki ötekiler şairin tanımladığı ben in mutluluğuna zıt olanlar..onun mutlu olmasına düşmanlar temelde..ona zarar vermekten bıkmıyorlar..düşmanların, ' gözyaşlarımı sıvazlayanlar'' olarak betimlenmesi , tam olarak tariflemese de bu düşmanların sanki biraz münafık yani iki yüzlü olduklarını da ihsas ediyor..acı çekerken şiirin kahramanı o acıyı yelpazeleyen bir nadan tavırları var..Ancak şiir kahramanının gülümsüyor olması onların aklını başından alıyor ve agresifleştiriyor...

şair yenilmek yerine dik durmayı ve mücadeleyi seçiyor bu yüzden..

elbette düşünce diline dökülünce şiir, şiirdeki o taze hiddet ve ironi kayboluyor..

savunma mekanizmasının oluşumu ve tahrik eden itkisi sanki şiirde yavaş çekimde sunuluyor..

gibi şeyler geçti aklımdan bir solukta....

''merak, bir devrimcinin hazırlığıdır'' diyen şair geldi aklıma artı olarak ...

Çok iyi!!!

sahte gülüşlerin gözyaşları daima içine akar derin mana var tebrikler

insanın başına ne gelirse ya meraktan
yada huysuzluktan gelir misali...
dün yaptığından bugün vazgeçen bir ruh hali.
tebrikler

Gülüşler hiç eksilmesin, varsın tokatlasınlar! Ta ki onlar anlayana kadar, aslında tokatların kendilerine indiğini...

İZİN VERME... hem gözyaşlarını sıvazlamalarına hem gülüşlerine tokat indirilmesine... çok güzel ve ne uzun aslında

Deriiinnn bir anlam var şiirinizde..Minicik şiirinize dünyayı yaşanmışlıkları sığdırmışsınızz...Şiirdeki sorgu bende meraka düşürdü..Gerçekten ağlarken gözyaşlarımızı silenler katıla katıla gülünce ne yaparlar ki....Tebrikler harikasınnn...

İnsanlar, insanlardaki davranış değişikliklerini kolay kolay kabul edemiyorlar mı dersiniz.?
Oysa yaşam, olumlu değişiklikler üzerine inşa edilirse daha da bir güzelleşir bence..Öteki yaşarken ölmek!
Ben gülmenizi onaylarım..Ve anlamlı şiirinizi... kutlarım..

bir şiir kısa ve anlamlı işte böyle yazılır...kutlarım reşide..

dün
gözyaşlarını sıvazlayanlar
bugün
çuvaldiz batıracaklar gülüşlerine

kaleminiz hiç kurumasın, sevgi ve saygılarımla.