M E M L E K E T
bu öyküm sevdiklerini beraberinde götüremEeyenlere armağanım olsun.
Hatırlar mısın gönül? sırtın gerisindeki armut ağaçlarımızı, hani ilyasların çayırının başındaki armutlarımızı.
hani ikimizde çok küçüktük ya işte o zamanları, nasıl hatırlamazsın hayret bir şey, aşk olsun gönül.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Uzun süredir antolojiye vakit ayıramamıştım.Nataşa isimli şiirime yazdığınız yorumdan yola çıkarak memleket şiirinize ulaştım.Duyguların dışa vurumunda -hünerden fazlası var hücrelerinizde kutlarım.Benim, gönül isminde dertleşeceğim bir dert ortağım olmadı ama-sürmeli adında bir kuzum vardı ve onunla ilgili anılarımı *küçük çobanla sürmeli kuzu*isimli şiirimde yazmıştım hatırlamama vesile oldun.Kalemin daim olsun...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta