M E M L E K E T
bu öyküm sevdiklerini beraberinde götüremEeyenlere armağanım olsun.
Hatırlar mısın gönül? sırtın gerisindeki armut ağaçlarımızı, hani ilyasların çayırının başındaki armutlarımızı.
hani ikimizde çok küçüktük ya işte o zamanları, nasıl hatırlamazsın hayret bir şey, aşk olsun gönül.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
