M e K T u P Şiiri - Uğur Kılıç

Bir sen
Bir yağmurlar
Yazdırır bana.
Tıpkı şimdi yaptığım gibi,
Tıpkı yazdığım mektup gibi,
Şiir gibi.
İnternet ağları,
Cep telefonları,
Yani bizi tembelleştiren,
Her şeye inat,
Sana üşenmeden
Yazıyorum.
Sevdiğine yazmanın ne güzel olduğunu,
Çünki çok iyi biliyorum.

Bugünlerde gittiğimiz cafenin önünden geçiyor,
Şöyle bir göz ucuyla oturduğumuz yere bakıyorum.
Nedendir bilmem ben her baktığımda boş duruyor,
Okadar kalabalıkkı nedense oraya oturan görmüyorum.
Geçip oturayım diyorum,
Ama kalabalığın içinde
Yalnız kalacağımı biliyorum.

Seni beklediğim yerde dolmuş bekledim bugun,
Nasılda yağmur yağıyordu
Ama üşümüyordum,
Ben dolmuşu unutmuş,
Sanki seni bekliyordum.
İçimde çıkıp geleceksin gibi bir duygu vardı.
Dalgınlığımdan her gelen önüme geçti.
Ben yağmuru bile hissetmiyordum.

Uzak diyarlarda,
Dağların, denizlerin ardındasın,
Benden birşeyler gelsin sana istiyorum.
Aşkta almaktan çok vermek mutlu eder insanı ya.
Sana mektubumda bir resmimi gönderiyorum.
Sana üşenmeden,tebbellik etmeden
Hiçbir şeyi akışına bırakmadan yazıyorum.
Sana canımda can olduğun için,
Sana arkadaşım olduğun için,
Sana sırdaşım olduğun için,
Olduğum gibi, içimden geldiği gibi yazıyorum.

Seni özlemek bile nekadar güzelmiş şimdi anlıyorum.
Sevgime biraz daha fazla sevgi eklendi,
Oysa en üst safhada seviyorum sanırdım seni
Daha fazlası olabiliyormuş demekki.
Seni bugun dünden daha çok seviyorum.
Yarın bugunden daha çok seveceğim biliyorum.
Seni sen olduğun için,seni canımda can olduğun için,
Seni nedensiz,seni sebepsiz,
Seni, mutlu geçireceğimiz günlerin hayalini düşünerek
En doğru yanımla,yaşam kaynağım olan kalbimle seviyorum.
Bu son,bu en gerçek sözümle
Mektubumu bitiriyorum..........