M'aksat Şiiri - Yavuz Doğan

maksatlı bahanelerin
umudu tehir..

çünkü bir gidişle kaybolur
yeniden işgal edilir
kapıları kilitsiz
sahipsiz
ve dumanı tütmez
bir şehir.

ve maksadı kendinden menkul
her bahanenin
gözyaşı nehir.

maksatlı bahanelerin
umudu tehir..

kapanırken kirpikleri
saçları gözlerine dökülmüş medusa’nın
ve aslında az konuşanın
ve aslında çok susanın
ve aslında hep susanın
sessiz noktalama işaretlerinde
bir sihir.

ve maksadı maksadını aşmış
maksadı maksadından utanan
ruhu kötürüm
ruhu bir kenar dilberi
ruhu doğuştan yosma
az afili bir şair
bir büyük sevkiyata meylettiği an için
bir intihar mektubu
belki bir şiir
yazar gibi
ve belki çalakalem
karalanmış
bir şiire kızar gibi
dövüşürken kendiyle
maksatlı bahanelerin
korkusu sıcak
korkusu özlem
korkusu şiir
maksadı tehir..

şimdilik
buruşturulup atılmış
göz ucuyla bakılmış
alelacele yakılmış
kül karası bir kağıda not edilmiş sayılsın..

şimdilik..