M.Akif Ersoy a Şiiri - Özkan Erdoğan

Hani her fırsatda anlatırdın ya üstadım
Efendimizin ümmetim diye dua edişini
Gelgör ki halimizi degiştik bizler hamde farketmeden
Dünyalık yaşıyoruz artık,arzularımız ise nefsanelikten

Ey milletimin güzide istiklal şairi hani derdin ya;
O sabahlar ki en sevdigim zamanlardır
Gel gör ki şu acınası halimizi
Sabaha kalkamayanlarda senle aynı soydandır

Üstadım hani islamı anlatışın vardıya;
Duyurdu fatihden,duyulurdu süleymaniyeden
Gel gör ki ş halimizi bir kac dinleyenin kaldı
Sesi cıkmaz kimsenin,geride kuru gürültüler kaldı

Üstadım hani seslenişin vardı ya fatih kürsüsünden
Hani hep bahsederdin ya birlikden,dirlikden
Gel gör ki fatih yetim ve fatih öksüz kaldı
Senden sonra bir yigit cıktı onuda gurbet aldı

Üstadım bak bu aciz seslenir ardından
Bir parca uzatıp versen kaleminin ucundan
Gayrı ne bir ödül nede bir mülk isterim kaleminden başka
Yazdım mı senin kaleminden elbet özkan da gelir aşka