M a r m a r a Şiiri - Hadiye Kaptan

Şair Nilgün Marmara’ya

yazılmış olduğundan mı alnına bilinmez!
doğdu doğalı
hicazdan bûseler konardı dudağına
kanardı, durmadan kanardı

kendini bildi bileli
varı yoğu
aklında oydu
daktilonun tuşlarında onu vurdu...
gözleri ona kuruldu

bakar kör iken yeşiline, ön bahçelerinin
arka bahçelerinin, ölü dokusunu soludu

gözlerini açtığında, hep yalnızlığını buldu
yanıbaşındaydı, hep yanıbaşında oldu...

varoluş sevinci
çürüdü / yandı, dirisindeki âb-ı hayat suyunda

kendi 'hâkim' oldu hükmüne
kırdı kalemi
tuşa getirdi yaşamı, vurdu yere!

kırıldı sarnıcı,
ölüm aktı boşluğa buz gibi...
öptü har dudaklarını
cansızlığa kendi verdi kararı

meyil vermeseydi bu kadar ölüme
coşardı şiirler
Marmara’nın suyu az gelirdi Nilgün’e! ...

13 Ekim 1987 tarihi yazıldı sonsuzluğa gidişine...

Hâdiye Kaptan

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir
(GİTME KAL adlı kitabımdan)