Buluğ çağı aşıp olgunlaşınca,
Yalınız yaşamak durgunlaşınca,
Güzeller bakışıp saygınlaşınca,
Devreye giriyor akıl ve mantık.
Duygu aleminde çözülür diller,
Samimi sıcacık uzanır eller,
Niyetler cidtidir koklanır güller,
Gerçeği görüyor akıl ve mantık.
Aile fertleri tanışıyorlar,
Nişanı,düğünü konuşuyorlar,
Ceyizi,eşyayı anlaşıyorlar,
Sırrına eriyor akıl ve mantık.
Beklenmedik masraf çıkabiliyor,
Çocuklar gururu yıkabiliyor,
Çevren de canını sıkabiliyor,
Bazende geriyor akıl ve mantık.
Nihayet çözüldü kalmadı sorun,
Gelin de damat ta neşeli durum,
Zekice izledim yaparım yorum,
Kararı veriyor akıl ve mantık.
11-2010
Zeki ÇelikKayıt Tarihi : 12.1.2010 12:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/12/m-a-n-t-i-k-l-i.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!