Mə ndə n sə mimiyyə ...

Mə ndə n sə mimiyyə t istə din.
Açdım ürə yimi,
xalı kimi sə rdim ayaqlarına.
Amma inan ki,özüm –
möhtac qaldım baxışlarına.
Mə n açdıqca sirrimi
niyə susdun,sirr oldun? !
Acı-acı yandım mə n
Sə n alovdan qorundun.
Bə lkə geri dönüm mə n?
Demə ,nə tez yoruldun!
Sə ndə ki bu soyuqluq
Ürə yimi üşüdür...
Amma hə lə kim bilir,
Taleyin işidir, -
Bə lkə bir gün daş atasan.
Tə kcə ,tə kcə onnan qorxuram
Gə lib çatmaya topuğuma...