Varlığım, soyut bir evreden başka hiçbir şey değil.
Zihnimin kapıları kilitlendi, anahtarı da boşluklar yuttu.
İçerisi bomboş, yıkık, dökük, hastalık dolu...
Kimsenin haberi yok.
Zaten soran da yok,
İstemem, olmasın.
Sahte gülümsemeler,
Sahte kahkahalar karşısında
Sahte dostluklar ve sahte varlıklar çok fazla.
Çoğu da israf, büyük israf!
Gereksiz kalabalık yapıyorlar.
Trafikteki arabalar gibi
Kaçsınlar istiyorum,
Beni rahat bıraksınlar
Yalnız kalmak istiyorum.
Kayıt Tarihi : 6.3.2023 00:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hayatın dönüm noktasından sonra yazılan satırlar...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!