Bin yıllık hasretinle
Yüz sürdüm yüzüne ömrünün
El çektim füzulundan
Kader dedim geçtim
El dedim eldedir sevdalım
Gönle bakmak ne hadde
Tertibimde yoktu bu lüzumlu isyan
Lüzumsuz gitmelere sancıyan
Acıyan ağrıyan sızlayan
Anlık hevesler kurbanı
Paslı gönüllere peyda değildi sevdan
Kudreti olsaydı dilimin
Varlığına yokluğunu anlatabilmeyi çok isterdim
Sonra edebimi saymadan
Kaldırırdım kınından küfrümü
Yüzümün bütün karalarını yüzüne vururdum
İçimde duru bir çocuk
Hala çıkar yollarına, kırıntılar
Yollarıma sanrılar bırakıyor
O vazgeçmeyecek bilesin
Ama ben çok yoruldum
Kayıt Tarihi : 4.3.2010 16:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!