Lüzum kalmadı! Şiiri - Seçkin Erdoğan

“Zahmet etmiş olursun! ”

İş işten geçti bak, çoktan güzelim
Sana tek diyecek, sözüm kalmadı!
Kalbini kırarım yoktan güzelim
Geriye dönme hiç, lüzum kalmadı!

Kahredip kendimce, dağılmam artık
Avazım çıkıp da, bağırmam artık
Ne olur gel diye, çağırmam artık
Geriye dönme hiç, lüzum kalmadı!

Hasretin bu koru, küle dönmüşken
Bendeki alevin, har’ın sönmüşken
Barışmam bir daha, hazır küsmüşken
Geriye dönme sen, lüzum kalmadı!

Gözyaşımı gözde, kuruttum artık
Fırtınaydı gönlüm, durulttum artık
Aşkını bir ömür, unuttum artık
Geriye dönme hiç, lüzum kalmadı!

Ortak olmam senin, derdin çilene
Alışır zannetme, kalbim hilene
Halimi sor bak bir, beni bilene
Geriye dönme hiç, lüzum kalmadı!

Bendeki aşkını, yitirdim artık
Yerine nefreti, getirdim artık
Ben seni beynimde, bitirdim artık
Geriye dönme hiç, lüzum kalmadı!

Elâlem halime, güldükten sonra
Ömrümü ikiye, böldükten sonra
Yaşarken hayırsız, öldükten sonra
Geriye dönme hiç, lüzum kalmadı!

Bensiz o ömrüne çileler doku
Ölen bu sevdaya, rahmetler oku
Çıktı ya sonun da, bu aşkın boku
Geriye dönme hiç, lüzum kalmadı!

SEÇKİN ERDOĞAN / BURSA