Lüzum Kalmadı Şiiri - Ahmet Öztek

Her şey boş kardeşim bu dünyada mutlu anım olmadı
Yaşamak boşuna gençliğim bu faniye kök salmadı
Kara toprak hem yüzümü hem gözümü doldurdu
Söyleyin o yare gelmesin dönmesine lüzum kalmadı

Son nefesim içimde yağlı kurşun olmuş kime ne
Ben minnet etmem artık kapıma dönüp gelmeyene
Sarardım soldum sonunda döndüm kuru çimene
Söyleyin o cana dönmesin gelmesine lüzum kalmadı

Sevdayı da aşkı da hep hayallerde, rüyalarda yaşadım
Her söze inandım kardeşim her şeye kandım aldandım
Dünya kaç kuruşmuş her şey hepsi yalan imiş anladım
Söyleyin o yare bilmesin duymasına lüzum kalmadı

Muhabbetten Sıkılan Düşler / 17 Nisan 2001